Üç önemli an var ki insan hayatının özetidir; doğum, ölüm ve nikah…

Nikah; bir kadın ve erkeğin birbirlerine duyduğu yakınlık, sevgi, tutku, güven ve bağlılıklarından emin oldukları ve toplumsal bir ödev olan aile kurma işini birbirleriyle yapmak konusunda hemfikir olduklarını gösterdikleri bir eylemdir.

Hayata dair verilen kararlar içerisinde en önemlisidir nikah. Artık aynı evi paylaşmaktan çok öte hayata dair dert, sıkıntı, akraba, para, mülk, keyif herşeyi biri ile ölene dek paylaşma isteğinin göstergesidir. Ve bu önemli karar 25-30 yaşlarında verilmektedir. Yanlış duymadınız hayatımızın en önemli kararını daha ergenlikten henüz çıktığımız bir yaşta vermekteyiz. Bu gerçekten ötürü evlilik kararının ve sürecinin her aşamasında ebeveynlerimiz müdahil olmaktadır. Herkes bilir o yaşta bu kararı almaya yetkin olmadığımızı biz dahil. Peki neden bu yaşta vermek zorundayız bu kararı? Cevap; biyoloji yüzünden.

Kadınlar doğumla birlikte bir yumurta rezervi ile dünyaya gelirler. Aşağı yukarı bir kadının ne zaman doğurganlığının biteceği doğduğunda bellidir. Kadının biyolojik olarak prime zamanı diyebileceğimiz zaman 20-30 yaş arasıdır ve nikahlar bu nedenle bu yaşlarda yapılır. En azından kadın bu yaşlarda iken. Bu biyolojik baskı daha karar yetkinliğimiz tam oluşmadan bize böyle bir karar aldırır. Çünkü aile olmak demek bir yavru ile mümkündür klasik anlamda.

Ebeveynlerimizin, toplumun, devletin, doğanın bizi güdülediği ve nihayetinde bir ödev olarak bize yüklenen nikah olayı gerçekleştiği andan itibaren bu sefer çocuk sahibi olma ile ilgili ev ödevimiz bir vade geçtikten sonra baskı unsuru olmaya başlar. Soru nettir; çocuk var mı çocuk?

Evet bu yazının yazılma amacı evlilik denen bu toplumsal ödevin en önemli kısmıyla ilgili. Cinsel yaşam!!! Teknik olarak cinsel yaşamın var olmadığı veya iyi olmadığı evliliğin yürümemesi güçlü bir olasılık olarak önümüzde. Peki keşfetme, fethetme, arzulanma gibi gerekliliklerle tetiklenen cinsel istek evlilik gibi monoton bir süreçte nasıl olurda devam edebilir. Evlilik denilince akla gelen şeyler sorumluluk, rutin, monotonluk bunlar cinsel isteğin düşmanıdır. İşte geldik dananın kuyruğunun koptuğu yere… Evlilikte cinselliğin yani çadırın direğinin düşmemesi için yeni evlilerin ilk günden itibaren dikkat etmesi gereken hususları sıralayıp yazımı bitiriyorum;

Cinselliği evlilikte bir ödül veya ceza olarak araçsallaştırmayın.

Evdeki gergin durumlarda tartışmalarda nasıl tuvalete gitmek, yemek yemek gibi yaşamsal şeyler kesintiye uğramıyorsa onlardan daha yaşamsal olan cinselliği de kesintiye uğratmayın.

Cinsel hayatınızla ilgili fantezilerinizi birbirinizle paylaşın.

Karşı tarafın ihtiyaçlarını görmezden gelmeyin.

Sonuncu ve en önemlisi haftada en az 2 kez birbirinize cinsel anlamda dokunun.

Kalın sağlıcakla…

UZM. DR. OSMAN ÇELİK

http://www.drosmancelik.com